De stallen en weides zijn zo ingericht dat de dieren zich op een zo natuurlijk mogelijke manier kunnen gedragen. De dieren kunnen naar buiten, tenzij dit niet kan door weers-, bodem- en gezondheidsomstandigheden (in ieder geval 120 dagen per jaar). Koeien hebben natuurlijke ventilatie, voldoende daglicht, schone en droge ligruimtes met strooisel van natuurlijk materiaal. De koeien leven in een ruime ligboxstal (8 m2 per koe). Wij gebruiken bij voorkeur natuurlijke en homeopathische geneesmiddelen. Alleen onder verantwoording van de dierenarts mogen wij als boer een regulier geneesmiddel of antibiotica gebruiken. Preventief gebruik van reguliere geneesmiddelen en antibiotica is niet toegestaan.

Dat doen wij zelf in een trailer. De koe wordt in zijn eentje op rustige wijze naar het slachthuis vervoerd. De slachterij neemt maatregelen om te voorkomen dat dieren gestrest raken.

Met vacuüm verpakken wordt alle lucht uit de verpakking gehaald en dat heeft een hoop voordelen. • Het product blijft langer vers op een natuurlijke manier. Je kunt het dus langer in de koelkast bewaren. • Smaak en malsheid blijven gegarandeerd doordat alle sappen van het product in de verpakking blijven. • De verpakking is veel kleiner waardoor het weinig ruimte in koelkast en vriezer inneemt. • De verpakking beschermt het product tegen vriesbrand of uitdroging in de vriezer. Ontdooien gaat eenvoudig zonder verlies van vocht. Je kunt zelfs het in water leggen om versneld te ontdooien al is een dag van tevoren in de koelkast leggen het best. • Door het onttrekken van lucht en daarmee zuurstof aan de verpakking van het product, kan het product van kleur veranderen. Zodra je de vacuüm verpakking openknipt en er weer lucht bij komt, krijgt het product weer zijn originele kleur en geur terug. Er is dus niets mis met het product!

Door het vacuüm verpakken kun je het al eerder uit de vriezer halen, het blijft tot wel 1 a 2 weken goed in de koelkast. Ontdooi het vlees langzaam in de koelkast. Laat het vlees voor het gebruik op kamertemperatuur komen (een half tot 1 uur van tevoren uit de koelkast halen). Als je snel moet kun je het vlees in water leggen om versneld te ontdooien. Mals en mager spiervlees heeft een korte bereidingstijd anders wordt het taai. Afhankelijk van de mate van gaarheid duurt het bakken van bijvoorbeeld een biefstukje tussen de 2 en 5 minuten, een bieflap 5 tot 10 minuten.
Gebruik een pan met een dikke bodem waardoor de warmte goed verdeeld wordt. Het vlees moet er liefst precies in passen. Bij te grote pannen loopt je het gevaar dat het bakvet verbrandt.

Bak in olie en voeg iets later boter toe. Door later koude boter toe te voegen voorkom je dat de melkeiwitten in de boter verbanden. De boter zorgt voor een lekkere smaak maar de olie zorgt ervoor dat het heter kan worden zonder te verbranden. Wacht tot je boter goed bruin is en zorg er voor dat er geen schuim meer in je boter zit.

Bestrooi het vlees pas na het dichtschroeien met zout en kruiden. Zout onttrekt namelijk vocht aan het vlees.
Laat het vlees na het bereiden rusten. Leg stevig verhit vlees liever niet op een koud oppervlak, dan ‘schrikt’ het. De spiervezels zullen ontspannen en zo kunnen de vleessappen goed intrekken waardoor vlees mals blijft. Om het te laten rusten is het handig om het even losjes in aluminiumfolie te wikkelen of in de oven (op 65 tot 70 graden) even wat tijd te geven. In de folie houd je een tijd aan van 4 à 5 minuten; in de oven kan het zo’n 20 minuten op kracht (smaak) komen.

Gebruik kruiden of andere smaakmakers met mate. Ze kunnen de fijne smaak van het vlees gauw tenietdoen.
Prik tijdens het braden niet in het vlees, want hierdoor verliest het vocht.
Indien er na het aanbraden water wordt toegevoegd, gebruik dan altijd warm water.
Wat kan een reden zijn wanneer het vees taai is?
Mals en mager spiervlees heeft een korte bereidingstijd anders wordt het taai. Afhankelijk van de mate van gaarheid duurt het bakken van een biefstukje tussen de 2 en 5 minuten, een bieflap 5 tot 10 minuten. Vlees wordt malser als men het vlees na het bakken enkele minuten laat rusten in aluminiumfolie. Sappen verdelen zich dan beter door het vlees.

Rundvlees komt van spieren. Elke spier van een koe werkt in een ander tempo en heeft een ander gewicht. Elke spier smaakt daardoor anders en moet anders bereid worden. Spieren die veel werk verrichten (zoals die in de achterpoot en de schouder) moeten lang en op lage temperatuur garen. Dit vlees moet ook altijd goed gaar opgediend worden. Dit vlees heeft hard gewerkt en geleefd en is daardoor eigenlijk het meest smaakvolle stuk van de koe. Spieren die minder hard werken (bil, ribben) zijn malser. Deze kun je bakken of grillen. De spieren die helemaal geen werk verrichten (haas, lende) kun je snel bereiden en rauw opdienen. Dit is omdat de structuur van deze delen anders is dan bij werkende spieren. Rundvlees is rijk aan de vitamines B6 en B12 en een mineraal als zink. Daarnaast levert het vitamines B1, B2 en de mineralen ijzer, fosfor en seleen. Rundvlees bevat van nature eiwit en vet en geen koolhydraten.

De smaak en kwaliteit van een stukje rundvlees wordt bepaald door leeftijd, ras en is voor een groot gedeelte afhankelijk hoe het dier gevoed en geleefd heeft. In Nederland krijgen de voor vleesconsumptie gefokte runderen veelal een mengeling van gras en graan, of ander krachtvoer. Een eigenschap van graangevoerde dieren is dat ze malser vlees opleveren dan de grasgevoerde runderen, die dus uiteindelijk wat minder mals vlees geven, maar wel met meer smaak. Koeien zijn doorgaans malser als stieren en hebben meer smaak. De Koeien van Sinnige zijn zowel graan- als grasgevoerd.
Wat is het verschil tussen vlees van een melkkoe en vleeskoe?
In het algemeen zijn melkkoeien vaak ouder als ze worden geslacht en hebben ze hard gewerkt. De Koeien van Sinnige slacht jongere melkkoeien die niet voor nageslacht kunnen zorgen of een andere reden waardoor ze niet in te zetten zijn voor het produceren van melk. Dit is smaakvol en mals vlees van dieren die als pink (jonge koe) in de weiden van een landgoed hebben gelopen en als melkkoe ’s zomers van weidgang hebben kunnen genieten. Zou je een oudere melkkoe slachten dan proef je het harde werken want hun vlees is minder mals, maar wel smakelijk.

Rundvlees belast het milieu meer dan andere voedingsmiddelen en andere soorten vlees. De bijdrage van CO2 komt vooral door het energieverbruik. Als je vlees eet van melkkoeien is de milieubelasting is te verdelen over vlees en melk en is daardoor lager dan vlees van vleeskoeien.

Een product, perceel of dier is biologisch als het is gecertificeerd volgens de geldende regelgeving. Certificeren kan alleen als het product (en de hele keten ervoor), perceel of dier onder controle staat (bron: Skal). De regels hebben betrekking op de omgang met de natuur, het milieu en het dierenwelzijn. De term ‘biologisch’ heeft in principe niets te maken met smaak en kwaliteit van het product of dat het gezonder is. Het heeft duidelijk alléén betrekking op de landbouwmethode (Bron: optimale gezondheid.com). Uit een in 2009 uitgevoerd consumentenonderzoek blijkt dat het merendeel van de kopers van biologische producten denk dat het gezonder is. Er zijn wel aanwijzingen dat in sommige biologische producten iets meer mineralen en vitaminen zitten, maar het verschil is verwaarloosbaar klein. Over het algemeen zijn biologische producten net zo gezond en veilig als niet-biologische producten. Vlees met een dierenwelzijnskeurmerk is vergelijkbaar met gangbaar vlees wat betreft voedingswaarde en gezondheid. De Koeien van Sinnige is niet biologisch gecertificeerd. Alle niet gecertifieerde bedrijven worden doorgaans “gangbaar” genoemd.

Qua huisvesting, weidegang en verzorging zijn er geen verschillen te benoemen.
Het voer dat een biologische koe of een koe van de Koeien van Sinnige eten is in principe hetzelfde, alleen is de teeltwijze anders. In de biologische sector mag bijvoorbeeld geen gebruik gemaakt worden van kunstmeststoffen en bestrijdingsmiddelen. De Koeien van Sinnige voedt de bodem met dierlijke mest en compost en de tekorten vullen we bij met kunstmest. Daarnaast gebruiken we zoveel mogelijk mechanische methoden om onkruiden te wieden, tenzij het niet anders mogelijk is. De gewassen welke behandeld zijn met een gewasbeschermingsmiddel worden niet gegeten door de koeien. Wij proberen dus het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen zoveel mogelijk te beperken. Grasland wordt voor een deel ingezaaid met klaver als natuurlijke bemester om kunstmest te vervangen. Klaver kan namelijk stikstof uit de lucht binden en weer laten vrijkomen in de grond. Deze stikstof kan dan vervolgens worden opgenomen door de wortels van de grasplanten.

Op onze open dag waren er bezoekers die niet eens vroegen of wij een biologisch bedrijf waren, ze gingen er vanuit bij het zien van de huisvesting en zorg voor de dieren. Waarop is dat gebaseerd? Niet alle informatie die wordt gegeven doet altijd recht aan de gangbare boeren. De website van het voedingscentrum bijvoorbeeld meldt: “In de gangbare veehouderij verblijven dieren in stallen met weinig of geen weidegrond. Bedrijven hebben veel dieren per stal. De gangbare veehouderij kan problemen opleveren voor het welzijn van de dieren. Er zijn ook veehouderijen die meer rekening houden met dierenwelzijn, dit zijn bijvoorbeeld de scharrelveehouderij en de biologische veehouderij. Biologische runderen hebben goede ligmogelijkheden en ze kunnen veel de wei in.” Prachtige voorbeelden van biologische veehouderij, maar dat geldt hetzelfde voor gangbare bedrijven. Zoals bijvoorbeeld bij de Koeien van Sinnige, vrije ruimte in de stal (bij ons meer ruimte per koe als biologisch minimaal geëist is), weidegang, veel weidegrond en een optimale verzorging.

Doordat verschillende media in hun voorlichting de nadruk leggen op biologisch in combinatie met weidegang en beter dierenwelzijn wordt volgens ons niet altijd een eerlijk beeld geschetst. Er zijn biologische winkels die bijvoorbeeld melden: ”Biologische koeien lopen gewoon lekker buiten, en eten het frisse gras van het land. Altijd beter dan krachtvoer met chemische additieven!” Bron: dekiemnatuurvoeding. Maar biologische koeien krijgen krachtvoer. Voor wie bewust kiest voor biologische producten hebben we uiteraard alle begrip, al zouden we iedereen graag middels een bezoek aan ons bedrijf willen laten zien hoe het er echt aan toe gaat op een gangbaar melkveebedrijf.

Nederlands vlees bevat geen antibiotica. De Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA) controleert vlees, dat op de markt komt en stelt vast dat er hoegenaamd geen antibiotica in vlees worden aangetroffen; en in elk geval niet boven de geldende, strikte limieten. Het gebruik van antibiotica van vleesvee is bij wet geregeld. Om te voorkomen, dat restanten (residuen) van diergeneesmiddelen in het vlees achterblijven, mogen dieren, die medicijnen hebben gekregen, pas na een bepaalde wachttijd – als het geen actieve werking meer heeft – ter slacht worden aangeboden. De Koeien van Sinnige ondersteunt de gezondheid van de koeien op natuurlijke wijze. Wij gebruiken homeopathische middelen waar mogelijk en geven alleen in uiterste gevallen antibiotica. Het is erg dieronvriendelijk om een koe met uierontsteking te laten pijn lijden, dat gaan we dan ook zeker niet doen.

Antibiotica bestrijden ziekteverwekkers in het lichaam. Bacteriën kunnen in hun overlevingsdrang resistentie tegen antibiotica ontwikkelen, zodat deze middelen op termijn niet meer inzetbaar zijn. Daarom hebben de bedrijfstakken (varken, rund, kalf en kip) in 2008 al afgesproken om tot een stevige reductie te komen. Dierenartsen schrijven aan zieke dieren minder tot niets meer voor. Verder werken de arts en de boer samen met een bedrijfsbehandelplan. Zo werken ze aan het weerbaarder maken van de dieren, zorgen ze voor een lagere infectiedruk, voor het optimaliseren van het voer, hebben ze (nog) meer aandacht voor bedrijfshygiëne en zoeken ze alternatieven voor antibiotica. Er zijn veel soorten antibiotica, die in de regel specifiek zijn voor hetzij de dierhouderij, hetzij de humane gezondheidszorg. Middelen die voor beide van belang zijn (derde en vierde generatie middelen), heeft de veehouderij volledig uitgebannen om een mogelijke impact op de volksgezondheid te voorkomen. Risico’s van resistentievorming voor de volksgezondheid komen met name nog door het gebruik van antibiotica in de (eigen) humane geneeskunde. Het antibioticagebruik bij mens en dier en de resistentievorming is een mondiaal vraagstuk, dat een internationale aanpak vergt. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) heeft de inzet van veel antibiotica in Noord-Amerika en Europa bijgedragen aan resistentievorming. Mede onder aanvoering van Nederland wordt een kentering bewerkstelligd. De uitdaging licht vooral in Azië, waar een land als China goed is voor de helft van het mondiale gebruik van antibiotica. Sinds het peiljaar 2009 is het totale antibioticagebruik in Nederland met ruim 60% gedaald. Een grote meerderheid van de NL dierenartsen en veehouders hebben daar in betrekkelijk korte tijd voor gezorgd. De Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit stelt vast dat er hoegenaamd geen antibiotica in Nederlands vlees worden aangetroffen en in elk geval niet boven de geldende limieten. Mede op basis hiervan benadrukt het Voedingscentrum in hun publieksvoorlichting, dat Nederlands vlees volstrekt veilig gegeten kan worden.